III edycja Festiwalu Tańca Współczesnego „Pamięć miasta” | PROGRAM

- -

𝗜𝗜𝗜 𝗲𝗱𝘆𝗰𝗷𝗮 𝗙𝗲𝘀𝘁𝗶𝘄𝗮𝗹𝘂 𝗧𝗮𝗻́𝗰𝗮 𝗪𝘀𝗽𝗼́ł𝗰𝘇𝗲𝘀𝗻𝗲𝗴𝗼 „𝗣𝗮𝗺𝗶𝗲̨𝗰́ 𝗺𝗶𝗮𝘀𝘁𝗮”

17–21 września 2024, godz. 10.00–11.30
Warsztaty tańców żydowskich / Wyższa Szkoła Zarządzania, ul. 1 Maja 40

19 września 2024, godz. 17.00
Cymes kuchni żydowskiej – pokaz / siedziba Towarzystwa Kulturalno-Społecznego Żydów w Polsce, ul. Katedralna 18
Rezerwacje pod adresem: performa@fundacjaperforma.com
Liczba miejsc ograniczona.

20 września 2024, godz. 13.00
Upamiętnienie – Pokaz Physical ArtHouse / Plac Willenberga

20 września 2024, godz. 17.00–18.00
Prezentacja „Faded black”, Physical ArtHouse / Teatr im. Adama Mickiewicza, ul. Jana Kilińskiego 15
Bilety: 15 zł / 20 zł

20 września 2024, godz. 20.00–21.00
Prezentacja „Love matter”, Lubelski Teatr Tańca / Akademickie Centrum Kultury Politechniki Częstochowskiej, Al. Armii Krajowej 23/25
Spektakl biletowany

21 września 2024, godz. 10.00–11.00
Warsztaty GAGA for people
Prowadzenie: Natalia Iwaniec / Teatr im. Adama Mickiewicza,
ul. Jana Kilińskiego 15
Wejście na zajęcia: 40 zł

21 września 2024, godz. 11.00–12.00
Warsztaty GAGA for dancers
Prowadzenie: Natalia Iwaniec / Teatr im. Adama Mickiewicza,
ul. Jana Kilińskiego 15
Wejście na zajęcia: 40 zł

21 września 2024, godz. 16.00
Czytanie performatywne „Kobieto, puchu marny” / Ośrodek Promocji Kultury Gaude Mater, ul. Generała Jana Henryka Dąbrowskiego 1
Wstęp wolny

21 września 2024, godz. 18.00–19.00
Prezentacja „Kaleidoscope”, chor. Natalia Iwaniec / Teatr im. Adama Mickiewicza, ul. Jana Kilińskiego 15
Bilety: 40 zł / 35 zł

22 września 2024, godz. 16.00–18.00
Spacer performatywny po dawnym getcie połączony z pokazem tańców żydowskich i oprowadzaniem z przewodnikiem (Wiesławem Paszkowskim).
Miejsce zbiórki: skrzyżowanie ul. Józefa Piłsudskiego z I Aleją Najświętszej Marii Panny w Częstochowie.
Wstęp wolny

22 września 2024, godz. 19.00–20.00
Double bill: „Sosna”, chor. Zuzanna Kasprzyk & Andrzej Molenda „Zjawy”, chor. Zuzanna Kasprzyk / Teatr im. Adama Mickiewicza, ul. Jana Kilińskiego 15
Bilety: 20 zł / 15 zł

——————————————————————
𝕎𝕒𝕣𝕤𝕫𝕥𝕒𝕥𝕪 𝕥𝕒𝕟́𝕔𝕠́𝕨 𝕫̇𝕪𝕕𝕠𝕨𝕤𝕜𝕚𝕔𝕙
Prowadzenie: Marta Pietruszka

Warsztaty tańców żydowskich prowadzi Marta Pietruszka, choreografka i pedagożka, związana z Krakowem. Celem warsztatów jest poznanie kultury żydowskiej poprzez
udział w jej tanecznych przejawach, integracja uczestników oraz przybliżenie im części związanej z performatywnym spacerem w przestrzeniach dawnego getta. Podczas warsztatów powstanie
partytura działań ruchowych, przygotowujących uczestników do społeczno-artystycznego spaceru.
Zapraszamy uczestników w każdym wieku, udział w warsztatach jest bezpłatny.
Bardzo mile widziani uczestnicy w wieku senioralnym.
***
𝔽𝕒𝕕𝕖𝕕 𝕓𝕝𝕒𝕔𝕜 / ℙ𝕙𝕪𝕤𝕚𝕔𝕒𝕝 𝔸𝕣𝕥ℍ𝕠𝕦𝕤𝕖

„Faded black” to najnowsza produkcja kolektywu tanecznego Physical ArtHouse z Zielonej Góry.
W tym performatywnym spektaklu artyści w przewrotny sposób nawiązują do uniwersalnej koncepcji zła, dając możliwość decydowania o przebiegu przedstawienia publiczności. Twórcy
odnoszą się również do zjawiska choreomanii czyli wspólnotowego zatracenia się w tanecznym transie. Przestrzeń zaaranżowana jest niczym modowy wybieg, a wizualnie, muzycznie i estetycznie wydarzenie utrzymane jest w mrocznej estetyce nawiązującej do berlińskich nocnych klubów. Ubrani w czarne, skórzane stroje, kojarzące się z kostiumami BDSM, bohaterowie dają do zrozumienia, że zło króluje i lubi się pokazać. „Faded black” to wyjątkowe, energetyczne i bezpośrednie spotkanie tancerzy z publicznością, którego przesłanie najlepiej oddaje pacyfistyczne hasło: „Róbmy miłość, a nie wojnę!”.

Wszyscy słyszeliście pewnie o efekcie PLACEBO, ale czy ktoś z Was zna termin NOCEBO? Gdy zasugerujemy komuś, że stanie się coś złego, niebezpiecznego, wywołamy fizyczny dyskomfort. Nie
od dziś wiadomo, że umysł ma ogromny wpływ na to, co odczuwa nasze ciało. Dlaczego zaczynamy ziewać na widok innej osoby ziewającej? W przeszłości dochodziło do wielu podobnych incydentów. Taneczna plaga w Starsburgu w 1518 roku. Epidemia śmiechu w Tanganice w latach 60. XX w. Indyjski cud mleka z 21 września 1995 roku w południowej części New Delhi. Niektórzy twierdzą, że były skutkiem napięć społecznych.
Psychologowie określają to zaburzeniem konwersyjnym. Stres i negatywne emocje powodują różne fizyczne symptomy, w tym przypadku jest to taniec i jak każde zaburzenie, może być zaraźliwe. Takie zjawisko dotyczy nie tylko ludzi. Galopujące w szale bydło. Stado ptaków, które w jednym momencie
odlatuje z drzewa. Gdy w grupie zaistnieją odpowiednie okoliczności, odruch bezwarunkowy rozwijający się u jednej z
osób może przenieść się na pozostałe. Będzie się rozprzestrzeniać od jednej osoby do drugiej i kolejnej, aż w końcu cała grupa będzie cierpieć na to samo. ~ Legion. Nasze pytanie, do Was, brzmi: „Skoro koncept choroby sam w sobie jest zaraźliwy, które aspekty naszej rzeczywistości są podobnym zaburzeniem? ”Tańczmy, tańczmy inaczej jesteśmy zgubieni. ~ Pina Baush

choreografia i reżyseria: Marek Zadłużny oraz zespół
koncepcja kostiumów oraz obiekt „Omen”: Radosław Bajon

obsada:
Marta Pelińska – Angel Mercy
Kalina Grupa-Spławska – Angel Hope
Natalia Hass – Angel Joy
Marek Zadłużny – Angel Pray
Radosław Bajon – Angel Dream
Gabriel Zaborniak – Angel Trust

***
𝕃𝕠𝕧𝕖 𝕞𝕒𝕥𝕥𝕖𝕣 / 𝕃𝕦𝕓𝕖𝕝𝕤𝕜𝕚 𝕋𝕖𝕒𝕥𝕣 𝕋𝕒𝕟́𝕔𝕒

Widzisz, tam, pomiędzy? Tak. Nazywamy to pustką. Spójrz, posłuchaj – „słuchanie niczego wydawałoby się wymaga wyjątkowej uwagi na każdy subtelny szczegół” (Karen Barad).
Co tam jest? Nieskończona ilość możliwości i rzeczywistości łączących się w tym „spotkaniu w połowie drogi”. Tam, w połowie drogi, nie chodzi już o nas, ale o niekończącą się dynamikę między nami. Karen Barad nazywa to „intra-akcją”. Czym jest „intra-akcja”? To działanie, w którym sama relacja jest o wiele ważniejsza od ciebie czy ode mnie. To znaczy w ramach „intra-akcji” obie osoby są odpowiedzialne za siebie nawzajem. Są
w stanie zareagować. Muszą stale reagować i słuchać, reagować i słuchać. Słuchaj i reaguj. Zachodzi zgodność. Czasami. Jak magia. Ale właśnie wtedy, gdy jesteśmy w relacji, w której porzucamy indywidualne chęci i pragnienia. Jak mogę przestać chcieć i pragnąć? Nie wiem. Staraj się zachowywać jak materia. Postrzegaj siebie jako materię. Jakie jest przeznaczenie materii? Miłość.

choreografia: Elisabetta Consonni
taniec: Mikołaj Karczewski, Beata Mysiak
światła: Grzegorz Polak
dramaturgia: Konrad Kurowski
muzyka: Maurizio Rinaldi
produkcja: Anna Kalita, Konrad Kurowski
premiera: 26. Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca

*****
𝕎𝕒𝕣𝕤𝕫𝕥𝕒𝕥𝕪 𝔾𝔸𝔾𝔸 𝕫 ℕ𝕒𝕥𝕒𝕝𝕚𝕒̨ 𝕀𝕨𝕒𝕟𝕚𝕖𝕔

Gaga/people
Zajęcia skierowane do wszystkich, którzy chcą wspólnie tańczyć i odkrywać nowe możliwości swojego ciała. Podczas godziny pracy bez przerwy podpinamy się do różnych jakości ruchu, do
przyjemności, do bólu płonących mięśni, do tańca. Nauczyciel rusza się z uczniami cały czas, inspirując, nie osadzając nikogo.

Gaga/dancers
Zajęcia dla wszystkich tancerzy i studentów tańca. Formuła podobna jak w przypadku Gaga/people,
ale poszerzona o jeszcze głębsza pracę. Podczas lekcji odnosimy się także do techniki i łączymy ją ze swoim groove i pasja do tańca.
Osoby zainteresowane uczestnictwem w zajęciach proszone są o wysłanie swojego zgłoszenia na adres: performa@fundacjaperforma.com .
Udział w godzinnym warsztacie Gaga kosztuje 40 zł.
Na zgłoszenia czekamy do 18 września, warto jednak pamiętać, że ilość miejsc jest ograniczona.

***
𝕂𝕠𝕓𝕚𝕖𝕥𝕠, 𝕡𝕦𝕔𝕙𝕦 𝕞𝕒𝕣𝕟𝕪 / 𝕔𝕫𝕪𝕥𝕒𝕟𝕚𝕖 𝕡𝕖𝕣𝕗𝕠𝕣𝕞𝕒𝕥𝕪𝕨𝕟𝕖

Kim jest Kobieta? Do kogo należy jej ciało? I dlaczego nią nie jesteś?
Grupa „NieLalki” serdecznie zaprasza na czytanie performatywne tekstu „Kobieto, puchu marny”, będącego finałem projektu realizowanego w ramach Laboratorium sztuk angażujących, przez osoby studiujące na II roku Wiedzy o teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

„Kobieto, puchu marny” to czytanie performatywne poświęcone pojęciu kobiecości – jego definiowaniu, internalizowaniu, postrzeganiu. Napisany przez Natalię Parfliniak tekst dramatyczny
powstał w oparciu o udzielone przez ankietowane kobiety odpowiedzi na pytania dotyczące dorastania, zmian w postrzeganiu ciała oraz narzucanych od najmłodszych lat oczekiwań i wymagań wynikających z bycia kobietą. Celem projektu jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni wymiany myśli i doświadczeń. Czytanie performatywne wykona aktorka związana z Częstochową.

Reżyseria: Kinga Kubaszewska, Jadwiga Śmielecka
Tekst: Natalia Parfliniak
Wykonanie: Katarzyna Linke
Kuratorki: Natalia Jaeschke, Martyna Kamińska, Kinga Kubaszewska, Natalia Parfliniak, Jadwiga
Śmielecka
Premiera: 14 VI 2024r. – finał Laboratorium Sztuk Angażujących, Uniwersytet im. Adama
Mickiewicza w Poznaniu

BIOGRAMY
Natalia Jaeschke (ur. 2002, Poznań)
Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu. W sezonie 2021/22 była tancerką zespołu Elephant in the Black Box Junior w Madrycie. Obecnie studentka II roku Wiedzy o teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się także prowadzeniem zajęć z tańca i tworzeniem choreografii do spektakli w Studio STA w Poznaniu. Statystuje w ,,Czerwonych nosach” Jana Klaty w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Martyna Kamińska (ur. 2003, Toruń)
Studentka II roku Wiedzy o Teatrze na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Interesuje ją sposób ekspresji poprzez sztuki plastyczne i performance. Współtworzyła wystawę Fonosfery naszego życia, gdzie odpowiedzialna była za oprawę graficzną i montaż.

Kinga Kubaszewska (ur. 2002, Radom)
Studentka II roku Wiedzy o teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jako
wolontariuszka Malta Festival Poznań 2023, była odpowiedzialna m.in. za organizację widowni, aranżację przestrzeni i kontakt z artystami. Współtworzyła wystawę Fonosfery naszego życia, gdzie zajmowała się mediami społecznościowymi. Jej zainteresowania obejmują literaturę i terapię sztuką w
powiązaniu z pracą teatralną.

Natalia Parfliniak (ur. 2000, Nowy Tomyśl)
Studentka II roku Wiedzy o Teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Interesuje się literaturą oraz sztukami performatywnymi. Od wielu lat tworzy własne teksty – opowiadania, wiersze i dramaty. Pomysłodawczyni i koordynatorka akademickiego projektu audiosferycznego Fonosfery naszego życia, który poprzez różne zmysły, przede wszystkim słuchu i wzroku, miał pokazać każdy etap dorastania osób studiujących. Zajmowała się tłumaczeniem tekstów wystawy na j. angielski.

Jadwiga Śmielecka (ur. 2003, Poznań)
Studentka II roku Wiedzy o Teatrze na Uniwersytecie im Adama Mickiewicza w Poznaniu. Współtworzyła akademicki projekt Fonosfery naszego życia zajmując się pisaniem i korektą tekstów
oraz wyliczaniem budżetu. Do jej zainteresowań należą literatura oraz sztuki performatywne.

***
𝕂𝕒𝕝𝕖𝕚𝕕𝕠𝕤𝕔𝕠𝕡𝕖 / ℕ𝕒𝕥𝕒𝕝𝕚𝕒 𝕀𝕨𝕒𝕟𝕚𝕖𝕔

„Kaleidoscope” to poetycki spektakl taneczny o nieustannych zmianach. Scope w języku angielskim oznacza instrument of seeing, czyli „przyrząd do patrzenia”, od greckiego skopein –
„przyglądać się, badać”. Z kolei kalsos z greki tłumaczymy jako „piękny”, a eidos to forma.
Starając się zbudować dla uczestników / widzów żywy instrument do patrzenia, performerki podejmują próbę ukazania różnych przemian zachodzących w ciele na przestrzeni życia. Wyrażają
się w różnych formach, a ich piękno jest różnie postrzegane. Korzystając z własnych przeżyć i doświadczeń budują kolejne układy choreograficzne aby następnie zdekonstruować je na oczach publiczności. Przekaz wspierają oryginalne kostiumy oraz praca świateł. Poszukiwanie pięknej formy pozwala jednocześnie spojrzeć na ciało i jego możliwości z innej perspektywy.
„Kaleidoscope” jest grą napędzaną przez ciekawość, zaskakującą i niepowtarzalną.

Turn off your mind
Relax and float down stream
It is not dying
It is not dying
Lay down all thoughts
Surrender to the void
It is shining
It is shining
…
Realizatorzy:
choreografia: Natalia Iwaniec
taniec, kreacja: Anna Dziedzic, Natalia Iwaniec, Magda Wolnicka
kostiumy: Zofia Jakubiec
światła: Mikołaj Kałużny

produkcja: Aleksandra Kotapska
dokumentacja fotograficzna i filmowa: Edyta Dufaj
produkcja: Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu
partnerstwo: Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu
premiera spektaklu jest dofinansowana przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach
programu własnego „Zamówienia choreograficzne” 2023, finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

****
𝕊𝕡𝕒𝕔𝕖𝕣 𝕡𝕖𝕣𝕗𝕠𝕣𝕞𝕒𝕥𝕪𝕨𝕟𝕪

Spacer performatywny będzie odbywał się w przestrzeni Starego Miasta w Częstochowie, a jego celem jest upamiętnienie społeczności żydowskiej oraz jej wkładu w rozwój kulturalny,
ekonomiczny i handlowy miasta. Spacer z przewodnikiem z Muzeum Miasta Częstochowy z oddziału zajmującego się historią Żydów Częstochowian zakłada poznanie historii tej społeczności.
W miejscach szczególnie ważnych dla ich codzienności w różnych okresach planujemy stworzyć performansy typu site-specific na Starym Rynku
Taniec / tradycyjne tańce żydowskie mają posłużyć za uniwersalny język łączący różne grupy, kultury, nacje w jednym miejscu. Pragniemy stworzyć widowisko przyciągające uwagę, ale i refleksję zgromadzonych widzów, ale i przypadkowych mieszkańców poruszających się po mieście, i w ten sposób wyjść do zwykłych mieszkańców. Na spacer składają się trzy
performansy odbywające się w różnych przestrzeniach dawnego getta.

****
𝕊𝕠𝕤𝕟𝕒 / ℤ𝕦𝕫𝕒𝕟𝕟𝕒 𝕂𝕒𝕤𝕡𝕣𝕫𝕪𝕜 & 𝔸𝕟𝕕𝕣𝕫𝕖𝕛 𝕄𝕠𝕝𝕖𝕟𝕕𝕒

Solo to jest nieco frywolną interpretacją słynnego „Popołudnia Fauna” Wacława Niżyńskiego, jednej z najbardziej radykalnych i przełomowych choreografii w historii tańca. To hołd złożony niezwykłemu artyście – samotnemu, choć uwikłanemu w romanse i błyskotliwemu, choć cierpiącemu na chorobę psychiczną.
W solo nawiązujemy do zawieszenia i kubizmu, a także seksualności i dekonstrukcji ruchu. Samotność i nuda naszego Fauna ukazana jest w kontekście pandemicznego doświadczenia
(samo)izolacji. Ciepłe popołudniowe światło słoneczne zamieniamy w 60-watową żarówkę, a letni wiatr w hałas ulic wpadających przez zamknięte okna. Czy to wyjący wiatr, czy ktoś gra na flecie?

Czy to miraż wywołany gorącym powietrzem wydobywającym się z grzejnika, czy też świat zaczyna się rozpadać jak zegary Salvadora Dali?

„Sosna” to studium wyrastania w kilka metrów sześciennych własnego pokoju. Opowiada o staczaniu się w otchłań samotności i balansowania na krawędzi szaleństwa. Ponieważ Faun jest pół-człowiekiem, pół-kozłem, nawiązujemy do idei dehumanizacji i cyborgizacji we współczesnym cyfrowym świecie. Internet stał się naszym głównym medium podczas pandemii Covid-19 i rozprzestrzenił się na każdy aspekt naszego życia – od kupowania podstawowych produktów, po pracę i interakcje społeczne. Doświadczenie to było szczególne dziwne, gdy życie stało się mozaiką scen prywatnych i zawodowych, fragmentarycznych i ograniczonych ekranem komputera.
Pojawienie się na profesjonalnym spotkaniu w półoficjalnym – półpiżamowym stroju stało się tematem memów i żartów. Jednak dla wielu było to także głęboko bezcielesnym, niemal schizofrenicznym przeżyciem. Wreszcie, podążając za Niżyńskim, bawimy się także formą i słowem „taniec” – co czyni człowieka tancerzem? Niezwykła elastyczność? Świetna równowaga?
Wyobraźnia? Musicale? Staramy się balansować na granicy tych umiejętności, szukając precyzji w niezdarności i ograniczeniach ciała, unikając jednocześnie popisu wirtuozerii. W końcu: „e solo un trucco” (to tylko sztuczka).

Solo zostało wyłonione spośród 300 zgłoszeń z 52 krajów i było zaprezentowane na Jerusalem International Solo Dance Festiwal 2022 w Jerozolimie.

choreografia: Zuzanna Kasprzyk & Andrzej Molenda
taniec: Anna Kukulska

ℤ𝕛𝕒𝕨𝕪 / ℤ𝕦𝕫𝕒𝕟𝕟𝕒 𝕂𝕒𝕤𝕡𝕣𝕫𝕪𝕜

Spektakl „Zjawy” powstał w ramach obchodów Roku Polskiego Romantyzmu i jest interpretacją dramatu „Dziady” za pomocą środków tańca współczesnego. Założeniem projektu jest spojrzenie na opisaną przez Adama Mickiewicza noc Dziadów jako na rytuał wołania o sprawiedliwość społeczną. W ludowym obrządku społeczeństwo przywołuje duchy zmarłych, aby wysłuchać ich próśb i pomóc tym, których zapamiętano jako dobrych, a osądzić tych, którzy za życia czynili zło.
Jest to zatem chwila, w której społeczeństwo otrzymuje władzę by przebaczać, ratować lub potępiać. Podczas pracy nad spektaklem angażowaliśmy społeczność Białoruską, Polską i Litewską,
tworząc platformę porozumienia i upamiętnienia protestów na Białorusi z 2020 roku. Cisza po tych wydarzeniach, była dla nas inspiracją do podjęcia tematu i próby ujęcia go w milczący taniec.
Jednak w kontekście tragedii wojny toczącej się w Ukrainie projekt staje się bardziej uniwersalny, przywołuje tych, którzy doznają krzywdy w jakiejkolwiek formie. Staramy się skupiać na historiach i przeżyciach jednostki, a nie na politycznej rzeczywistości. Naszym zdaniem, w chaosie obecnych czasów to, co z ducha romantyzmu warto wydobyć, to zmaganie jednostki ze złem w każdym wymiarze, oraz poszukiwanie sprawiedliwości nawet poza światem widzialnym. „Zjawy” to próba poradzenia sobie z lękiem, strachem i poczuciem bezsilnego gniewu poprzez łagodne zaufanie w
siłę dobra, prawdy i piękna. Chcemy traktować „Zjawy” jako rytuał oczyszczania pamięci zbiorowej i indywidualnej poprzez przeobrażające piękno dźwięku i ruchu: materii, światła i ciała
w przestrzeni. Solista jest duchem lub medium społeczeństwa (Guślarzem), które poprzez symboliczne działania dotyka zbiorowego doświadczenia. Ruch nawiązuje do baletu
romantycznego i postaci willy, jest jednak przetworzony przez współczesne formy choreograficzne – zniekształcony i fragmentaryczny, jak pamięć. Biała tkanina o wymiarach 8×8 m to metaforyczny obiekt o wielu znaczeniach – białej flagi, pustej karty, tkanki społeczeństwa, całunu czy białej sukienki. Jest to również nawiązanie do sztuk plastycznych, m.in. do szkiców z cyklu „Białoruś Zachodnia” Wacława Strzemińskiego. Obrazuje ona zarówno romantyczną wizję zmysłowego poznawania świata, jak również nieustanny ruch i przemianę rzeczywistości.

choreografia i wykonanie: Zuzanna Kasprzyk
koncept: Andrzej Molenda
muzyka: Karlis Mklaubergs

„Pamięć Miasta” – III edycja Festiwalu Tańca Współczesnego
Organizator: Fundacja Performa
Kuratorka: Anna Królica
Producentka: Marta Seredyńska
Koordynatorka: Dominika Szwed
Identyfikacja: Agnieszka Wawro
Partnerzy: Teatr im. Adama Mickiewicza, Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce, Stowarzyszenie Częstochowski Uniwersytet Trzeciego Wieku, Ośrodek Promocji Kultury Gaude
Mater

III edycja Festiwalu Tańca Współczesnego „Pamięć miasta” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”.